ارزیابی تأثیر آموزش بالینی توسط مربی بر کیفیت عملکرد دانشجویان پرستاری در بخش دیالیز

مقدمه: بخش دیالیز از محیط­های مهم در بیمارستان است که برای انجام وظیفه در آن دانشجویان پرستاری باید مهارتهای ویژه بالینی را فراگیرند و این مسئله فقط با تشریک مساعی دانشجویان با مربیان پرستاری امکان پذیر می­باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش بالینی توسط مربی بر کیفیت عملکرد دانشجویان پرستاری در بخش دیالیز انجام شده است.   روش کار: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان پرستاری سال آخر که واحد کارآموزی در عرصه بخش دیالیز را می گذرانند(114 نفر) بود که به دو گروه آزمون (تحت آموزش مستقیم مربی) و کنترل تقسیم شدند. ابزار جمع آوری داده ها چک لیستی محقق ساخته با 23 سؤال بود. اطلاعات پس از جمع آوری توسط نرم افزار spss و روش آماری توصیفی (فراوانی و درصد) و آزمون­های مجذور کای، ویلکاکسون و تی مستقل و ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن، تجزیه و تحلیل شد.   یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد اختلاف آماری معنی داری بین میانگین نمره عملکرد گروه آزمون و کنترل و نیز سطوح عملکرد بین دو گروه وجود دارد (001/0 p< ). همچنین آزمون تی مستقل نشان می­دهند که اختلاف آماری معنی داری بین نمره عملکرد و جنسیت (008/0 p= ) و نمره عملکرد و معدل دانشجویان (001/0 p< ) در هر دو گروه وجود دارد.   نتیجه نهایی: ارائه آموزش بالینی در بخش های دیالیز با حضور مربی، باعث ارتقاء کیفیت آموزش و در نتیجه افزایش سطح آگاهی و بهبود عملکرد دانشجویان پرستاری می شود.